Sunday, March 11, 2007
خرافات چه اسلامی باشد و چه ایرانی هر دو مضر هستند.ریشه آیین چهارشنبه سوری اگر به خوبی در آن تفکر شود، همان آتش پرستی نیاکان ماست.البته اکنون انگیزه برگزاری چهارشنبه سوری چیزی جز شادی کردن و به استقبال نوروز رفتن نیست.از این نظر جشنی نیکوست که می توان از آن به عنوان حربه ای علیه جمهوری اسلامی بهره برد.اما باید پذیرفت که بن و ریشه آن خرافی است. حال چه ریشه آن داستان گذر کردن سیاوش از آتش پدر باشد و چه نگه داشتن آتش برای شادمانی روح مردگانی که هنگام سال نو به خانه های خود برمی گشتند تا با دیدن آتش افروخته شده شادمان به دنیای مردگان برگردند. باید جوانان را تشویق کنیم که مراسم چهارشنبه سوری را برگزار کنند، اما به آنها بگوییم که در گذشته های دور این آیین ریشه ای خرافی داشته است. هرگز نباید خودمان را گول بزنیم و فکر کنیم هر چه اسلامی است بد است و هر چه ایرانی است خوب و بدون خرافه است.اما جشنها و آیین های ایرانی را می توان از خرافه زدود و از وجود آنها لذت برد و به فرهنگ اصیل ایران غنا بخشید.
فوستل دوکلانژ در کتاب تمدن قدیم می گوید که رمولوس وقتی می خواست شهر رم را بسازد آتشی روشن کرد و مردم از روی آن پریدند.او خاطر نشان می کند که مردمان در گذشته های دور بعد از پرستش روح نیای خود به پرستش آتش روی آوردند.انها از روی آتش می پریدند . زیرا معتقد بودند که با پریدن از روی آتش بدیها را به آتش می سپارند و در عوض از او گرما و سلامتی می گیرند
این دقیقاً همان چیزی است که ایرانیها به آن اعتقاد داشتند. از روی آتش می پریدند و می گفتند زردی من از تو ، سرخی تو از من.
وقتی رمولوس هزاران سال پیش برای ساختن شهر رم آتش درست کرد و مردم از روی آن پریدند ، ما نمی توانیم بگوییم که مراسم از روی آتش پریدن ما ربطی به پرستش آتش نداشته است.شاید گذر زمان باعث شده باشد که مردم ریشه این پرستش را به فراموشی سپرده باشند، اما واقعیت این است که
در گذشته های دور آتش برای همه ملتها مقدس بوده است ، ما هم از آن ملتها مستثنی نبوده ایم.
با توجه به آنچه گفته شد ، این حرف بعضیها که می گویند عربها پس از روی کار آمدن اسلام، ایرانیها را مجبور کردند که از روی آتش بپرند تا به این وسیله به آتش بی احترامی کرده باشند ، نمی تواند درست باشد . چون وقتی هنوز رومی وجود نداشت ، رسم پریدن از روی آتش وجود داشته است بنابراین؛ این رسم بسیار قدیمی تر از آن است که مورد جسارت عربها قرار گرفته باشد.
انگیزه من از نوشتن این سطور هرگز این نبود که آیین چهارشنبه سوری را تحقیر کنم.فقط می خواستم بدون خرافات اقدام به برگزاری این جشن کنیم.مخصوصاً که جمهوری جهل و جنون با هر چه رنگ و بوی ایرانی دارد مخالفت می ورزد .هر کجا بتوانند از آیین های ایرانی ایراد می گیرند ولی هرگز از شله زرد و آش رشته و شربت تقدیم خدا و حسین کردن ایراد نمی گیرند.مهم نیست که در آیین چهارشنبه سوری آتش روشن کنیم یا نکنیم. مهم این است که یک روز برای شادی داشته باشیم. همه دور هم جمع شویم و دیداری تازه کنیم و به جشن و سرور بپردازیم.
پاینده ایران